Distraksiyon osteogenezi, rus bilim adamı Gavril Ilizarov tarafından geliştirilen ve iskeletsel bozuklukların düzeltilmesi amacıyla kullanılan bir tekniktir. Bu tekniğin esası, birbirlerinden ayrılan kırık kemik hatlarının biyolojik tamir mekanizmasıdır. Ilizarov’un bu metodu keşfetmesi, kırık kemiklerini vida ile bağladıkları bir hastanın, vidayı yanlış yöne çevirmesi sonucunda olmuştur.
Bu metod, vücudun tüm kemiklerini uzatmakta kullanılabilir. Özellikle bacak ve kol kemiklerinin kısa olduğu durumlarda bu teknikle birkaç santim uzatma sağlanabilir. Ilizarov tekniğinin diş hekimliğinde uygulaması genellikle alt çenenin geride, ya da çok dar olduğu vakalarda olur. Ilizarov vidaları, bir cerrahi müdahale ile uzatmanın istendiği bölgeye yerleştirilir. Cerrahi bölgesinin iyileşmesinin ardından hasta ya da doktor, her gün bu vidaları istenen miktarda açarak gerekli uzatma sağlanır. Vidalar açıldıkça kemik kesi hatları birbirinden uzaklaşır ve vücut, bu açıklığı tamir etmek için kemik yapımını hızlandırır. Bu yöntemle kısa olan kemikler belli miktara kadar uzatılabilir.
Bu teknik, alt çenenin köşelerinde angulus denen bölgede, alt çenenin üste göre kısa olduğu durumlarda, çenenin çok dar ve üçgen olduğu durumlarda, ya da orta yüz bölgesinin geride olduğu durumlarda kullanılabilir. Kemik uzama hızı günde 1 mm civarındadır ve çene ve yüz kemiklerinde 10-15 mm kadar uzatma sağlanabilir.
Son yıllarda gelişen cerrahi yöntemleri ve distraksiyon vidaları, basit kemik kısalıklarından, karmaşık yüz bozukluklarının görüldüğü çeşitli sendromlara (Crouzon, Pierre Robin gibi) kadar pek çok vakada kullanılabilmektedir. Ortodonti ve plastik cerrahi uzmanlarının birlikte çalışmaları sayesinde artık bu gibi karmaşık tedaviler kolaylıkla yapılabilmektedir.
